Ik ben niet genoeg. We willen groeien, een spiritueel leven leiden. Soms zeggen we daarmee tegen onszelf, zonder het door te hebben, dat we niet goed genoeg zijn, dat we ‘moeten worden’ voordat we goed genoeg zijn, spiritueel genoeg.
Ontvang gratis een hoofdstuk uit mijn nieuwe boek Donker, de ongeziene kant van heel zijn
Wat ik ben is lang niet zo eng als ik mezelf vaak wijsmaak!
In persoonlijke hart ont-moetingen (coaching) geef ik je geen oplossing of tips. Ik luister naar je, help je de uitnodiging te ontdekken die verstopt zit midden in je depressie.
Wil je meer weten, kijk dan bij individuele hart-onmoetigen, kijk in de agenda voor bijeenkomsten, of neem direct contact op.
Ik wil groeien, ik wil me ontwikkelen, ik wil iemand worden. Ik wil mijn twijfels overwinnen, wil de wereld veroveren, ik wil spiritueel leven.
En wonderlijk genoeg, hoe vreemd dat ook klinkt, zijn al die verlangens een rechtstreekse uitdrukking van ik, die nog niet helemaal van mezelf durft te houden. Want een leven lang heb ik geleerd om weg te rennen van mezelf. Een leven lang heb ik geleerd dat de oplossing voor al mijn problemen daar is.
En daar is misschien morgen of is misschien ‘als ik dit of dat geleerd heb’, of als ik niet langer boos word, als ik niet langer twijfel of als ik eenmaal echt spiritueel leef. En elke keer is dat ‘als ik’ en dat ‘daar’ en dat ‘morgen’ een poging om weg te rennen van wat hier nu is.
Maar wat hier nu is, wie ik nu ben, is helemaal niet zo eng. Dat lijkt wel zo, want we zijn niet zo gewend om om te gaan met al die gevoelens die soms komen, en al die vreemde gedachtes die door ons hoofd spoken. Maar als ik blijf, en ik ontspan, en ik stop met rennen, dan ontdek ik dat ik het totale leven ben. Dan ontdek ik dat iets weet, iets kijkt naar dat verlangen in mij.
Iets kijkt naar die beweging, iets kijk naar het spel van ‘willen worden’ en dat is een heerlijk spel. Het is een heerlijk spel nieuwe dingen te leren, te ontdekken en het idee te hebben dat je groeit. En als mens groei je ook wel, dat klopt, maar wat je bent is veel meer dan dat.
Je bent het totale leven, en in dat totale leven is ruimte voor alles. Ruimte voor je twijfels, ruimte voor je gevoel dat je het niet aankunt, is ruimte voor je grootste geluk. En de uitnodiging is steeds weer ‘durf ik te blijven?’. Durf ik mijn adem los te laten, achterover te leunen, te voelen dat het leven mij draagt, dat ik niet constant het leven hoef te dragen, maar dat het mij draagt.
Vol liefde, wetend dat wat ik ben, wie ik ben, waar ik ben, precies is zoals het bedoeld is en dat ik alles mag worden, maar dat ik ook al alles ben!
Ik ben niet genoeg, het spel van ‘willen worden’